MALARSTWO STANISŁAWA IMIENIŃSKIEGO

„Sceną mojego życia jest malarstwo, dlatego poświęcam mu najwięcej czasu… tytuł nabyty w uczelni i ewentualne chęci, to za mało, aby być na tej scenie… Malarzem nie można być na pokaz – nie jest to fach dający same przyjemności, wymaga wielkiej pracy, trochę powołania, dużo bożego daru. Boskich darów nie można marnować i trwonić…”

Stanisław Imieniński

 

 

 

 

Stanisław Imieniński malarstwem zajmuje się od ponad dwudziestu pięciu lat, od kiedy po ciężkim wypadku przeszedł na rentę. Wcześniej właściwie nie malował. Uczęszczał wprawdzie do Państwowego Liceum Plastycznego w Częstochowie, lecz potem doskonalenie swojego talentu porzucił dla pracy zarobkowej. Przez 20 lat był pracownikiem Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Przedsiębiorstwa Geodezyjno – Kartograficznego.
 Dziś mało kto z mieszkańców Radomska uświadamia sobie ten fakt. Dla sąsiadów i znajomych jest przede wszystkim malarzem i sądzą, że tak było zawsze! Swojej pasji – malarstwu poświęca tak wiele czasu, uwagi i serca, że nie sposób z nim rozmawiać, by czegoś o obrazach nie usłyszeć. Namalował niezliczoną ilość obrazów. Jest przekonany, że swoje prace pokazywał na ponad stu wystawach indywidualnych.

„Wystawiałem w salach radnego, w lokalach biurowych, klubach, zakładach pracy, ośrodkach kultury, bankach, Biurach Wystaw Artystycznych i w muzeach”. Dziesiątki obrazów sprzedał prywatnym nabywcom; są one dziś w Polsce, Niemczech, Francji i w Stanach Zjednoczonych. Muzea w Nowym Sączu, Żywcu i Bełchatowie posiadają w swoich zbiorach prace Stanisława Imienińskiego. Do połowy lat dziewięćdziesiątych chętnie brał udział w różnych konkursach malarskich. Obecnie nie widzi już takiej potrzeby. Przestał być ciekawy, jak oceni jego prace komisja konkursowa – otrzymał już wystarczająco dużo nagród, jest świadom wad i zalet swojego malarstwa.

Stanisław Imieniński pracuje w klasycznej technice olejnej. Na zagruntowanie płótna nakłada farby za pomocą szpachli. Powierzchnie obrazów werniksuje. Samodzielnie wykonuje blejtramy i oprawia gotowe obrazy. Jego prace mają kształt stojącego prostokąta i zawsze są oprawione w czarne ramy.

Malarstwo Stanisława Imienińskiego jest kontynuacją głęboko zakorzenionego w tradycji sztuki polskiej symbolizmu. Wypowiedzi malarza potwierdzają taką interpretację. Mówi on o jednej ze swoich prac: „ Kiedy malowałem ten obraz było mi bardzo ciężko. Był to dla mnie wyjątkowo trudny czas…” Obrazy są dla niego poniekąd pamiątkami przeżytych zdarzeń.

Stanisław Imieniński zajmuje się nie tylko malarstwem – z zamiłowaniem uprawia też swoistą refleksję artystyczną. Owoce swoich przemyśleń umieszcza w formie złotych myśli w folderach wystaw, korzysta z nich w czasie udzielania wywiadów. Zajęcie to traktuje bardzo poważnie i przywiązuje doń wielką wagę.

Krystyna Filarowska

 

 

Skip to content