Tłusty czwartek rozpoczyna ostatni tydzień karnawału. Dzień ten upływał głównie na jedzeniu i piciu, a stoły uginały się pod ciężarem mis i półmisków, z tradycyjnymi, zapustnymi potrawami. W tzw. wyższych sferach w tłusty czwartek, od samego rana serwowano mięsa np. dziczyznę w różnej postaci, wykwitnie przyrządzony drób, a wszystkie doskonałe dania zapijano różnego rodzaju trunkami m.in. winami, domowymi nalewkami.

W domach chłopskich natomiast gotowano dużo obficie kraszonego jadła: kaszy i kapusty ze skwarkami, stawiano na stołach słoninę i sadło, a u bogaczy również mięso gotowane w rosole i “czujne” bo mocno pachnące czosnkiem kiełbasy.

W radomszczańskim w ostatki, musiało być koniecznie mięso, kiełbasa, jajecznica i gorzałka. Niektórzy piekli do tego jeszcze owsiane placki lub kupowali strucle.

W tłusty czwartek nigdzie nie mogło zabraknąć smażonych na tłuszczu słodkich racuchów, blinów i pampuchów oraz lepszych i delikatniejszych ciast, pączków i chrustów zwanych faworkami.

Pączki od kilku stuleci są wielkim, polskim specjałem karnawałowym i specjalnością kuchni polskiej. Dotychczas dokładnie nie wiadomo, jakimi drogami łakocie te przywędrowały do Polski. Być może jest to przysmak turecki; być może pochodzą z Wiednia. Pewne jest natomiast, że zadomowiły się na trwałe w tradycji i kuchni polskiej i że dotychczas zajadamy się nimi w karnawale, a przede wszystkim w tłusty czwartek.

Na podstawie:

Barbara Ogrodowska, “Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne”, Warszawa 2005.