Łempicka Leokadia – malarka, ur. przed 1865, zm. w1913 w Kijowie. Przebywając z rodziną na zesłaniu w Samarze (Kujbyszew) uczęszczała do gimnazjum. W 1885 zamieszkała w Warszawie. Od ok. 1886 uczyła się prywatnie malarstwa w pracowni Wojciecha Gersona. W 1890 wzięła udział w wystawie uczennic szkoły Ludwika Wiesiołowskiego dla kobiet w Salonie Aleksandra Krywulta. W końcu 1892 odbyła podróż do Rygi, w lutym 1893 pojechała na dalsze studia do Paryża. Tam mieszkała razem z malarką i rzeźbiarką Anną Paszkiewiczówną i uczęszczała do Académie Julian. W 1897 przebywała już w Warszawie. Trudniła się pracą pedagogiczną ucząc rysunku w szkole malarstwa Bronisławy Poświkowej, od 1904 w Szkole artyst. dla kobiet Aurelii Conti, gdzie prowadziła rysunki wieczorowe, dział sztuki zdobniczej i kompozycji ornamentacyjnej. Wystawiała swe prace na salonach w Warszawie, Krakowie, Wilnie i Paryżu. W 1904 odbyła się w Salonie Krywulta w Warszawie jej wystawa indywidualna, a w 1974 pokazano 14 jej obrazów we foyer Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy.
Łempicka malowała przede wszystkim portrety, do których najczęściej pozowały jej dzieci. Chętnie posługiwała się pastelami, a ok. 1898 zajęła się również malarstwem miniaturowym na kości.Prace malarki znajdują się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Muzeum Narodowym w Warszawie.
Słownik Artystów Polskich i Obcych w Polsce działających, tom V, Wydawnictwo KRĄG, Warszawa 1993, s. 163-164.
——————————————————————————————————–
Henryk Hochman
Hochman Henryk (Herszel) – rzeźbiarz, ur. 1881 lub 1879 w Lublinie, zm. w 1943 podczas akcji likwidacyjnej w getcie k. Bochni. Studia artystyczne rozpoczął u P. Rozena w Warszawie, kontynuował je w krakowskiej ASP u F. Cynka i K. Laszczki, następnie kształcił się w Paryżu w pracowni Rodina.Wystawiał od 1904 r. w Krakowie, Warszawie, we Lwowie i Poznaniu, a także w Monachium (1905, 1908), Wiedniu (1908,1915), Wenecji (1914). Był członkiem Tow. Art. Pol. Sztuka. Tworzył portrety, popiersia i głowy w różnych technikach: w gipsie, brązie, marmurze, a także w terakocie i majolice oraz rzeźby o tematyce symbolicznej i mitologicznej. Większość jego dzieł została zniszczona lub zaginęła podczas II wojny światowej. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie.
Słownik Artystów Polskich i Obcych w Polsce działających, tom III, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1979, s. 83-84.
Henryk Hochman
Hochman Henryk (Herszel) – rzeźbiarz, ur. 1881 lub 1879 w Lublinie, zm. w 1943 podczas akcji likwidacyjnej w getcie k. Bochni. Studia artystyczne rozpoczął u P. Rozena w Warszawie, kontynuował je w krakowskiej ASP u F. Cynka i K. Laszczki, następnie kształcił się w Paryżu w pracowni Rodina.Wystawiał od 1904 r. w Krakowie, Warszawie, we Lwowie i Poznaniu, a także w Monachium (1905, 1908), Wiedniu (1908,1915), Wenecji (1914). Był członkiem Tow. Art. Pol. Sztuka. Tworzył portrety, popiersia i głowy w różnych technikach: w gipsie, brązie, marmurze, a także w terakocie i majolice oraz rzeźby o tematyce symbolicznej i mitologicznej. Większość jego dzieł została zniszczona lub zaginęła podczas II wojny światowej. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie.
Słownik Artystów Polskich i Obcych w Polsce działających, tom III, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1979, s. 83-84.
———————————————————————————————
